سیلیکاژل در اوایل سال ۱۶۴۰ در جنگ جهانی برای جذب بخارات و گازها در قوطی گاز ماسک استفاده میشد . مسیر مصنوعی تولید سیلیکاژل توسط استاد شیمی والتر پاتریک در دانشگاه جانز هاپکینز در سال ۱۹۱۸ افتتاح شد در جنگ جهانی دوم سیلیکاژل نقش ضروری در تلاش های جنگی برای خشک نگه داشتن پنی سیلین و حفاظت از تجهیزات نظامی از رطوبت داشت . همچنین می توان به عنوان کاتالیست کراکینگ مایع برای تولید بنزین با عدد اکتان بالا و به عنوان پشتیبانی کاتالیست برای تولید بوتادین از اتانول و به عنوان مواد خام برای لاستیک مصنوعی استفاده کرد .