ای حرفه

سلاح های مورد استفاده در ورزش رزمی نینجا رنجر متعدد و متنوع است، که به توضیح درمورد برخی از رایج ترین این سلاح ها و کاربرد آن ها و مشخصات آن ها پرداخته شده است.

آشیکو و شوکو:

آشیکو سلاح نوعی پنجه تیغ دار است که روی کفش پوشیده میشود و شوکو پنجه تیغداری است که مثل دستکش است. یکی از مزیت های این ۲ سلاح اینه که میشه بوسیله این ۲ سلاح راحت تر و بهتر میتوان از جایی بالا رفت و مزیت دیگه اینه که میشه با وسایل ضربات مرگبار و کشنده به حریف زد.

بو(چوب) :

یکی از مهمترین سلاح ها برای یک نینجا محسوب می شود که در حدود ۶ پا طول دارد و معمولا از چوبهای سفت و یا نی خیزران و تو خالی ساخته می شود. یکی از علل تو خالی بودن اینه که ضربات نینجا حالت شلاقی پیدا کنه و سریع حرکت کنه و همچنین یک نینجا قادر است که دارت های سمی از درون اون به بیرون پرتاب کنه.

تیر و کمان :

علاوه بر نینجاها ، سامورائی ها نیز از این سلاح استفاده می کردند. این سلاح انواع زیادی داره بلند و کوتاه و افقی که معمولا برای اثر بیشتر تیر این سلاح را در سم قرار میدادند. کونوایچی ها (زنان نینجا) معمولا با این سلاح آموزش می دیدند و در استفاده در این سلاح تبحر زیادی داشتند.

بوکن :

شمشیر چوبی است که نینجاها معمولا برای آموزش از آن استفاده میکردند و این سلاح هم از چوبهای سفت می ساختند و این خود یک سلاح هم هست که اغلب نینجاها ترجیح می دادند به جای شمشیر واقعی از این سلاح استفاده کنند.

علتش هم اینه که چون بوکن سبک تر است و حمل آن بهتر است و راحت میشه آن را استتار کرد و خطر بریدن برای شخص وجود ندارد.

چیگیریکی :

طول این سلاح ۲ پا است با یک زنجیر ۱٫۲-۲ اینچی که به یک سر آن وصل شده و سر زنجیر توپ یا حجمی که تیغدار است به آن وصل شده زنجیر طوری تعبیه شده که کاملا به درون چوب و یا میله میره و میشه از اون به عنوان گرز استفاده کرد.

فوکیا :

یکی دیگر از سلاح های مهم نینجا فوکیا یا لوله ای است که بوسیله آن دارت های سمی به دشمن پرتاب می کنند و گاها هم برای گیج کردن دشمن چون نمیتونه تشخیص بده که نینجا که است و همچنین از این سلاح می شه بعنوان لوله تنفس زیر آب هم استفاده کرد. حتی متسوبیشی را میشه بوسیله این سلاح به سورت دشمن پرتاب کرد.

هانبو :

چوبی که ۳ پا طول دارد و میشه بعنوان یک چوب دستی از آن استفاده کرد. میشه از اون بجای بوکن هم استفاده کرد و یا چیزهایی از قبیل زنجیر را درون آن پنهان کرد.

هوکو :

یک چوب بلند از جنس خیزران که سر آن یک سای که یکی از پهلوها را ندارد وصل است. این نیز در ضربات خنجری کاربردی وسیع دارد.

ناگیناتا :

یک چوب بلند است که به یک سر آن یک تیغه با قوس نصب شده.

کاکوته :

حلقه ای است که کونوایچی ها از آن استفاده میکردند که قبلا در سم غلتانده شده بود. حلقه را از آهن و یا پوب آب دیده درست می کردند. نینجاها راحت با فشار دادن حلقه روی گلوی کسی میتوانند آدمی را بدون اثر زیادی بکشند.

شورایکن :

(ستاره مرگ) نینجا تیـغ های پـرنده زهر آلـود (شورایکن جوتسو) شورایکن جوتسو سلاحی کوچک ، مخرب و ویران کننده ، ساده ، ولی مرگبار سلاحی منحصر به فرد یک نینجا واقعی شوری کن یا تیغ های پرنده ، و برنده عبارتی است که از دوره موروماچی (۱۵۷۳-۱۶۲۳ ) به کار برده شد.

آشیارو:

از اونجایی که کشور ژاپن کشور جنگلی و بارونی است کفش هایی را که نینجاها می پوشیدند هم به همین علت جاهایی به شکل خاصی به جا می گذاشته که باعث لو رفتن نینجا میشده به همین علت نینجاها از رد پاهایی به شکل رد پاهای حیوانات از چوب می ساختند و یا اینکه از کف کفش خودشون کوچکتر را که مانند هم بود به ته کفش وصل میکردند که مثل رد پای کودکان بشه و تعقیب کنندگان آنها گمراه بشوند.

دوکا :

یک قوطی کوچک است که نینجاها در اون مقداری ماده مخصوص حمل می کردند که برای روشنایی در شب و گرم کردن آن ها در شب های عملیاتی سرد کاربرد داشته است.

گاندو:

از اونجایی که معمولا نینجاها در شب عملیات های خود را انجام می دادند پس آنها نیاز به یک منبع روشنایی داشتند. گاندو چراغ قوه زمان نینجاها بوده بطوری که یک شمع درون یک تکه آهن که مثل قوطی گرد باشه چسبانده میشده و یک دسته برای اون تعبیه میکردند و با این شمع که درون یک قوطی بوده نور شمع را هر کجا که می خواستند متمرکز میکردند.

هاسامی بون :

این هم وسیله ای برای گزراندن وسایل نینجا از روی آب بدون خیس شدن است.

کاگیناوا :

این وسیله برای بالا رفتن از دیوارها کاربرد داره که متشکل از یک چنگک و ۱۲ تا ۱۵ پا طناب است. از این وسیله برای تاب خوردن نیز استفاده میکردند و حتی میشه از اون بعنوان یک سلاح استفاده کرد.

کاما ایکادا :

این هم یک وسیله برای گذشتن خود نینجا از آب های زیاد است که بیشتر شبیه یک کلک میمونه که نینجا برای رد شدن از آب می توانست آنرا سریع بسازد.

کوسوری بین :

نینجاها همیشه با خود یک قوطی کمک های اولیه شامل ضد عفونی کننده ها و مرحم ها و پمادها را در آن حمل می کردند که برای این بود که اگر در وقت عملیات مجروح شدند خوشون را درمان کنند. از این وسیله همچنین برای حمل سم و پادزهر نیز استفاده میشده.

میزو گومو :

وسیله ای ارتجاعی و قابل باد کردن برای گذر از رودخانه و آب است که نینجا با باد کردن این وسیله و قرار دادن کفشش روی آن می توانسته روی آب معلق بمونه که این کیسه ها را از پوست خرگوش و یا پوست اسب می ساختند.

متسوبیشی :

وسیله ای است که بطور موقت و یا دائم دشمن را کور می سازد. پوست خالی تخم مرغ، پاکتهای کاغذی و نی های بامبو چیزهایی بودند به مخلوطی از شن، براده آهن و فلفل و یا موادی دیگر پر می شدند که نینجاها بوسیله این از دست دشمن فرار می کردند و یا او را می کشتند هر یک دانه متسوبیشی اگر درست استفاده شود میتواند حداقل تا ۳ نفر را نابینا کند.

شیکورو :

نینجاها معمولا با خود یک اره کوچک حمل می کردند تا بنوانند دیوارهای آن زمان ژاپن را سوراخ کنند و به استراغ سمع بپردازند. این اره ها بطوری بودند که سوراخ طرف نینجا بزرگ و سوراخ طرف دیگر کوچک بود.

شینوبی بون :

نینجاها برای گذر از رودخانه های بزرگ و پهن نیاز به وسیله ای داشتند تا آنها و وسایلشان را از آنجا عبور دهد. این وسیله یک قایق بزرگ بود که در کیفی مخصوص حمل میشد و نینجا در مواجه با رودخانه آنها را به هم وصل می کرد و از رودخانه رد میشد.

بمب های دودزا :

که شاید یکی از مشهورترین ابزار یک نینجا باشد. نینجاها با استفاده از این ابزار از دست دشمن فرار می کردند و یا باعث مرگ او می شدند و بیشتر از آن در درگیری هایی که یک نینجا و چند مبارز وجود داشت و یا فرار استفاده می کردند.

شینوبی کای :

این نیز قایقی برای نینجا و وسایلش است.که از قطعات بامبو و یک پره در ته اون تشکیل شده.

توجیمه :

از آنجایی که درهای قدیمی در ژاپن از کنار باز میشه نینجا از این وسیله که یک میله که دو طرفش چنگک دارند استفاده می کرده تا درها را قفل نگه دارد.

تارو ایکادا :

مانند ظرفهایی بودند که برای گذر از رودها و نهرهای کم عمق از آن استفاده می شده و نینجا هر پای خود را درون یک کدام از ظرفها می کرده و رد میشده.

تیسوگی بون :

این هم یکی دیگر از ابزارهای عجیب نینجا بوده. قایقی بوده که در خشکی از هم جدا بوده و هر نینجا قطعه مخصوص خود را حمل می کرده ولی برای گذر از آب آن قطعه ها را به هم می چسباندند و از آب می گذشتند.

کاماس :

یک نوع داس است که معمولا از آن جفت استفاده می کنند تمام ضربات سریع و مورب را با این سلاح میتوان انجام داد و طول تیغه این سلاح حدود ۱۱-۱۲ اینچ است و دسته آن مقداری بلند تر است اما اصل این سلاح دستش کوچکتر از تیغه اون است.

نکوته :

این سلاح مخصوص کونوایچی ها (زنان نینجا) است که مانند حلقه های پنجه است که فقط به سر انگشتان می روند. این سلاح هم معمولا سمی بوده و بهترین جا برای ضربه چشمهای حریف بوده اند.

نانچیکو:

همه این سلاح را می شناسند و لازم به توضیح نیست.

کوساری گاما :

این سلاح هم یک داس است که به سر آن یک زنجیر بلند نصب است که به سر زنجیر هم حجمی آهنی وصل است. از داس برای ضربه زدن و از زنجیر و وزنه برای به دام انداختن حریف و یا سلاح آن کاربرد دارد. یک دور چرخش حلقه دور حریف کافی بود تا نینجا کار دشمن را بوسیله داس تمام کند. این هم سلاحی است که نینجاها از وسایل کشاورزی اختراع کردند.

کیوکتسو شوگی :

می شود گفت که نوعی چاقو (میله ای که وسط آن یک تیغه دارد.) هست که به طنابی از جنس موی اسب و یا موی زنان تهیه شده و به سر دیگر طناب حلقه ای نصب بوده که از چاقو برای درگیری نزدیک و از حلقه برای به دام انداختن سلاح دشمن استفاده میشده.

مانریکی گوساری :

یک زنجیر ۳ پایی است که به دو سر آن وزنه وصل است که از این سلاح برای دفاع از خود استفاده می شده ولی وقتیکه دست یک نینجا باشه میتونه خطرناک باشه وقتی یک سر از آن در دست نینجا است از سر دیگرش میشه بعنوان یک شلاق استفاده کرد و آنرا را چرخاند که ضربه سختی به دشمن وارد می کند.

اونو :

این سلاح یک نوع تبر جنگی است که قویترین سلاح برای خراب کردن دروازه های آن زمان بوده. این سلاح میتونه اسب سوارها را به زمین بیاندازد و هر کسی را که بخواهد با سلاح پست تری بجنگد را از میان بردارد.

شوبو :

این سلاحی است برای فشار دادن نقاط حساس به ضربه بدن(دیم ماک) که گردن بهترین جا است. این سلاح متشکل از حلقه ای است که درون انگشت میانی می رود و میله ای بسیار سخت محکم و گاهی از چوب.

تانتو:

یک چاقو است که از مهمترین سلاح های نینجا است. این سلاح از فولاد عالی مثل شمشیر سامورائی ها نبود اما نینجاها از این سلاح بعنوان سلاح چندگانه استفاده میکنند. این سلاح برای سوراخ کردن درها برای خبرچینی، سوراخ کردن زمین و ایجاد نهر آب و همچنین برای پرتاب کردن مثل شورایکن و برای ضربه زدن است.

نینجا تو (شمشیر نینجا) :

شمشیر هایی که نینجاها حمل می کردند مثل سامورائی ها که از بهترین نوع فولاد بود و ماه ها سر اون با دست کار می شد تا ساخته بشه نبود. شمشیر اونها بسیار تیز است و راحت میشد یک انسان با زره را به دو نیم کرد.طول شمشیر سامورائی ها ۲۶ تا ۳۷ اینچ است.

شمشیر نینجاها کوتاهتر یعنی ۲۴ اینچ است. جنس این شمشیر بسیار پست تر از سامورائی ها بود که یک علتش اینه که شمشیر سامورائی ها با هر ضربه ای باعث برش می شد و مرگبار بود ولی شمشیر نینجاها باید بعد ضربه چرخانده می شد تا باعث مرگ می شد.

علت دیگه این بود چون نینجاها را افراد خلافکار و کوهستانی می دانستند آنها به آهنگریها شهر که سامورائی ها به آنها دسترسی داشتند، دسترسی نداشتند.

با اینکه شمشیر آنها خوب نبود اما مزیت هایی داشت. مثلا اینکه غلاف آنرا برای حمل ابزار و یا وسایل ۳-۴ اینچ بلند تر می ساختند. همچنین نینجا از شمشیرش بعنوان یک پله برای بالا رفتن از دیوار استفاده میکرد.

راستی میدونید نینجاها جدا از خطر چرا از بوکن استفاده میکردند؟

چون عقیده داشتند که وقتی شمشیری کشیده میشه باید خونی ریخته بشه و در افسانه ها آمده وقتی که نینجا شمشیرش را از غلاف بیرون می اورد هاله از انرژی دور اون را فرا میگرفت و باید بگم که شمشیر مهمترین سلاح یک نینجا است و باید احترام خاصی به آن گذاشت در گذشته چون آداب بسیاری داشته ترجیح میدادند از بوکن استفاده کنند.

تسن :

یا همون بادبزن که با ورقه ها آهن ساخته میشه بعنوان یک گرز بوده. در داستانها اومده که نینجاها باد بزن ها را سمی می کردند و وقتر کسی استفاده می کرده می مرده. مدلهای گوناگونی داره که نینجا میتونه با این سلاح باعث برشهای متعدد و مرگ بشه.

تتسو بیشی :

قطعات آهنی کوچکی هستند که دارای سرهای متعدد و تیز هستند که طوری طراحی شده که همیشه حداقل یک سر تیز آن رو به بالا است.در هنگام فرار نینجا آنها را پشت سر خود می ریزد و همچنین از آن بعوان یک سلاح پرتابی استفاده می کند.

یاری :

معمولا ۵ پا دسته با ۶ پا تیغه است و سلاحی مخفی درون خود دارد.

کونای :

یک چاقوی بسیار کوچک است که برای پرتاب کردن و یا از آن در مواقع حساس استفاده می کنند و کاربرد دیگر آن برای بالا رفتن از جایی است.

هر پا برابر ۳۰٫۴۸ سانتیمتر است.و هر اینچ برابر ۲٫۵۴ سانتیمتر است.

منبع: cloob.com