ای حرفه

عسل یکی از مواد مغذی و ارزشمند موجود در طبیعت است و دارای خواص درمانی ویژه ای است و اثری استثنایی روی تن آدمی دارد.

خواص درمانی عسل  

اثرات عسل در ترمیم و التیام زخم ها: عسل به واسطه آنزیم کاتالاز به ترمیم پوست سرعت می بخشد، از شدت درد می کاهد و از تاول زدن جلوگیری می کند. عسل در درمان عفونت به جا مانده از عمل سزارین و سوختگی ها از آنتی بیوتیک ها کارآمدتر است. البته مانند سایر داروها برای استفاده از آن باید با پزشک مشورت کرد.

اثرات ضد سرفه و خلط آور: اثرات ضد سرفه عسل به توانایی آن برای رقیق کردن ترشحات راه های هوایی و بهبود عملکرد سلول های پوششی آن مربوط می شود. همچنین در درمان بیماری های دستگاه تنفسی و عفونت های ناحیه حلق به کار می رود.

اثرات ضد اسهال: عسل دارای اثرات ضد میکروبی روی باکتری های روده است. بنابراین می تواند باعث کاهش مدت زمان اسهال باکتریایی به خصوص در نوزادان و کودکان شود.

عسل و بیماری کلیوی: عسل می تواند در شکستن سنگ های کلیه و مثانه موثر باشد و التیام بخش ناراحتی های کلیوی شود.

عسل و بیماری قلبی: عسل تاثیرات مفیدی برروی عضلات قلبی و تحریک و تقویت آن دارد؛ باعث گشاد شدن رگ ها می شود؛ همچنین وضع فشار مایعات بدن را بهبود می بخشد، فشارخون را تنظیم، ضربات قلب را متعادل و از سکته قلبی جلوگیری می کند. عسل به واسطه وجود آنزیم ها باعث هضم چربی اطراف قلب می شود.

عسل و بیماری روده: عسل به علت دارا بودن اسید فرمیک دردهای روده را به خوبی تسکین می دهد و نارسایی های ناگوار روده را برطرف می کند.

عسل و بیماری اعصاب: مصرف عسل به طبیعی بودن خواب کمک می کند، سردرد و حالت ناتوانی وعصبی بودن را در افرادی که عدم تعادل عصبی دارند کاهش می دهد. در مورد برخی بیماری های دستگاه عصبی مرکزی نیز، عسل غنی شده از ویتامین، که حاوی اسید گلوتامیک است، را توصیه کرده اند.

عسل و بیماری گوارشی: عسل باعث کاهش اسیدهای اضافی معده می شود و بر درمان زخم معده، ورم معده و روده موثر است. به علت داشتن آهن و منگنز به هضم غذا کمک می کند و ترشح شیره ی معده را به حالت طبیعی بر می گرداند. فروکتوز موجود در عسل یک اثر پاک کنندگی و گندزدایی در روده دارد و به علت داشتن اسید فرمیک با تخمیر و ترشی روده مبارزه می کند. همچنین عسل به علت داشتن خواص ضد میکروبی مقوی معده و روده است و موجب تسهیل عمل دفع و روانی مزاج است و در درمان یبوست موثر است.

عسل و بیماری دهان و دندان: عسل به واسطه دارا بودن مواد ضد باکتریایی در جایگزینی قند برای دندان ها نه تنها مضر نیست، بلکه ماده ی فلورین چای را که یک ماده ضد فساد دندان است، را فعال می کند. همچنین برای ماساژ لثه ها جهت محکم نمودن بافت لثه بسیار مفید است.

عسل و کبد: با در نظر گرفتن این حقیقت که کبد سموم باکتری ها را خنثی می کند و گلیکوژن عامل اصلی در مبارزه با سموم باکتری ها است، می توان به اهمیت عسل در افزودن قدرت کبد در مبارزه با میکروب ها پی برد.

عسل و چشم: عسل در درمان التهاب های قرنیه ناشی از باکتری ها و ویروس ها بسیار موثر است و درد های چشمی را نیز التیام می بخشد.

عسل و کودکان: مصرف عسل برای کودکان زیر یکسال ممنوع است.اما عسل در درمان شب ادراری اطفال مفید است. عسل ضد کم خونی است وباعث افزایش هموگلوبین خون می شود. به علت داشتن ویتامین B در رشد و نمو کودکان بسیار موثر است و یک منبع انرژی آماده برای کودک است.

عسل و بارداری: استفاده از عسل در رژیم غذایی مادران باردار جهت برطرف کردن حالت تهوع مفید بوده و باعث می شود ایام بارداری را با کمترین مشکل مزاجی سپری کنند. عسل زایمان را آسان نموده و باعث افزایش شیر مادر می شود. مغز استخوان را نیز محکم می کند و نوزاد قوی متولد می شود.

عسل و حافظه: صمغ موجود در عسل نمی گذارد جدار عروقی سفت شود. عسل جدار عروق را نرم نگه می دارد و در نتیجه مواد غذایی بهتر به مغز و اعصاب می رسد. از طرفی ویتامین D موجود در عسل اعمال بین کلسیم و فسفر را تنظیم می کند و در نتیجه اعصاب کار خود را خوب انجام می دهد.

عسل و پوست: عسل به علت خواص جذب آنی که دارد ترشحات پوستی را جذب و به بافت های پوششی غذا می رساند و باعث شادابی آن می شود. از عسل به عنوان ماسک یا کرم صورت جهت شادابی و شفافیت پوست استفاده می شود.

منبع: کتاب عسل درمانی نوشته جمشید خدادادی